Wat is de blootstelling aan elektromagnetische velden bij verschillende MRI-scanners?
Een MRI-scanner produceert drie soorten elektromagnetische velden: een statisch magneetveld, laagfrequente zogenaamde gradiëntvelden en radiofrequente velden. Deze zijn alle drie nodig om het gewenste beeld te maken. Het statische veld is altijd aanwezig en de andere twee alleen tijdens het scannen.
De hoogte van de blootstelling aan elektromagnetische velden van MRI-scanners hangt af van het type en de sterkte van de magneet. Een 'open' MRI-scanner, met een ruimte tussen twee horizontale schijven, heeft in het algemeen een minder sterke magneet dan een reguliere scanner met een smalle buis waar de patiënt in ligt (de magneetkern). De sterkte van de magneet wordt uitgedrukt in tesla (T); men spreekt bijvoorbeeld van een 3T- of een 7T-scanner. De blootstelling van alle drie soorten elektromagnetische velden is het hoogst binnen in de magneetkern en dicht in de buurt van de opening ervan.
Lees meer over:
Hoe sterk zijn de statische velden van bronnen, zoals treinen, trams, MRI-apparatuur en de aarde?
Hoe kun je als MRI-medewerker je blootstelling verminderen?
De hoogte van de blootstelling aan elektromagnetische velden van MRI-scanners hangt af van het type en de sterkte van de magneet. Een 'open' MRI-scanner, met een ruimte tussen twee horizontale schijven, heeft in het algemeen een minder sterke magneet dan een reguliere scanner met een smalle buis waar de patiënt in ligt (de magneetkern). De sterkte van de magneet wordt uitgedrukt in tesla (T); men spreekt bijvoorbeeld van een 3T- of een 7T-scanner. De blootstelling van alle drie soorten elektromagnetische velden is het hoogst binnen in de magneetkern en dicht in de buurt van de opening ervan.
Lees meer over:
Hoe sterk zijn de statische velden van bronnen, zoals treinen, trams, MRI-apparatuur en de aarde?
Hoe kun je als MRI-medewerker je blootstelling verminderen?