Elektromagnetische velden en gezondheid

Bij sterke velden, die je alledaagse situaties vrijwel nooit tegenkomt, kunnen directe effecten in het lichaam ontstaan. Velden met lage frequentie kunnen elektrische stroompjes in het lichaam opwekken, die de zenuwen kunnen prikkelen. Dat kan zich uiten in tintelingen, pijn, het ongecontroleerd samentrekken van spieren, verstoring van het hartritme of het zien van lichtflitsen. Deze lichamelijke effecten treden pas op bij veldsterktes die hoger liggen dan de blootstellingslimieten. Dergelijke hoge veldsterktes komen niet voor op publiek toegankelijke plaatsen bij het elektriciteitsnetwerk, zoals hoogspanningslijnen en transformatorstations. Ze kunnen wel voorkomen bij industriële toepassingen.

Velden met hogere frequenties kunnen leiden tot opwarming van lichaamsdelen, vergelijkbaar met wat een magnetron met voedsel doet. Lichaamsdelen die warmte niet snel genoeg kunnen afvoeren, zoals het oog, kunnen dan beschadigd raken. Mensen kunnen dan warmte of pijn voelen. Dergelijke effecten treden pas op als de sterkte van het elektromagnetisch veld boven de blootstellingslimieten komt. Apparaten die te koop zijn voor consumenten mogen geen velden produceren die deze blootstellingslimieten overschrijden.

Over mogelijke lange-termijneffecten (zoals kanker) van blootstelling aan elektromagnetische velden is minder wetenschappelijke zekerheid dan over bovenstaande directe effecten. Echter als de blootstelling onder de blootstellingslimieten blijft, kun je ervan uitgaan dat deze veilig is. Hoewel in sommige onderzoeken aanwijzingen zijn gevonden voor mogelijke lange-termijneffecten, is er over het geheel van alle onderzoek geen bewijs dat langdurige blootstelling aan elektromagnetische velden onder de blootstellingslimieten schadelijk is voor de gezondheid.

• Velden van elektriciteitsvoorziening en gezondheidseffecten
• Velden van mobiele telefoons en zendmasten, en gezondheidseffecten
• Statische velden en gezondheidseffecten