De
basis voor het voorzorgbeleid rond bovengrondse hoogspanningslijnen uit 2005 bestaat uit twee analyses uit 2000. Toen werd een mogelijke verdubbeling van het risico op leukemie bij kinderen geschat (relatief risico ongeveer 2). Een derde analyse uit 2010 beschouwde de onderzoeken uit de periode 2000-2010 en het resultaat daarvan past in het beeld uit 2000. De analyse van Amoon et al. beperkt zich tot vier onderzoeken die sinds 2010 zijn gepubliceerd en probeert hierin het verloop van het relatieve risico op leukemie in de tijd te onderzoeken. De conclusies zijn sterk afhankelijk van de uitkomsten van een van deze vier onderzoeken met een klein aantal kinderen met leukemie in de groep met de hoogste blootstelling.
Naast de analyse van het verloop van het risico in de tijd, hebben Amoon et al ook een inschatting gemaakt van het relatieve risico uit hun eigen analyse plus de analyses uit 2000 en 2010. De Gezondheidsraad heeft in zijn
analyse uit 2018 àlle onderzoeken - ook de vier die sinds 2010 zijn gepubliceerd – meegenomen, op kwaliteit beoordeeld, en legt vooral de focus op de onderzoeken met een goede blootstellingsschatting. Amoon et al. volgen dus een andere methode dan de Gezondheidsraad deed. Zoals hiervoor al gemeld leidt dit niet tot een significant andere schatting van het risico, omdat de onzekerheden in de geschatte relatieve risico’s elkaar overlappen.
Het Kennisplatform blijft de ontwikkelingen volgen om te zien of andere onderzoeken en/of analyses ook een mogelijke afname van het risico inschatten.