Algemeen
Er is voor het elektriciteitsnetwerk (waaronder hoogspanningslijnen, ondergrondse kabels en transformatorhuisjes) geen directe wetgeving over magneetvelden en gezondheid. Een netwerkbeheerder mag niet de gezondheid van de omwonenden schaden. Daarom worden de blootstellingslimieten toegepast. De door de Europese Unie aanbevolen blootstellingslimiet voor het magneetveld van 100 microtesla is dus geen wettelijk vastgelegde grens.
In de praktijk blijft het magneetveld van alle onderdelen van het elektriciteitsnetwerk op voor het publiek toegankelijke plaatsen onder de blootstellingslimiet van 100 microtesla.
Voor bovengrondse hoogspanningslijnen hanteert de Nederlandse overheid een aanvullend beleidsadvies naast de limiet van 100 microtesla. Sinds 2005 adviseert de rijksoverheid om bij de planning van nieuwe hoogspanningslijnen -zoveel als redelijkerwijs mogelijk is- te voorkomen dat kinderen langdurig blootgesteld worden aan magneetvelden die gemiddeld over een jaar sterker zijn dan 0,4 microtesla. Hetzelfde geldt voor de bouw van nieuwe woningen, scholen, crèches en kinderopvanglocaties bij bestaande hoogspanningslijnen. Aanleiding voor dit aanvullende advies zijn aanwijzingen uit wetenschappelijk onderzoek dat kinderen die dichtbij bovengrondse elektriciteitslijnen wonen mogelijk een hoger risico op leukemie hebben dan kinderen die daar verder vandaan wonen. Ook de grens van 0,4 microtesla in het Nederlandse beleidsadvies voor bovengrondse hoogspanningslijnen is géén wettelijke eis.
Het Nederlandse beleidsadvies voor bovengrondse hoogspanningslijnen is niet van toepassing op andere onderdelen van het elektriciteitsnetwerk, zoals ondergrondse kabels en transformatorhuisjes.
Er zijn gemeenten die toch willen weten hoe breed de zone rond ondergrondse kabels en transformatorhuisjes is, waarbinnen het magneetveld gemiddeld over een jaar hoger is dan 0,4 microtesla. De GGD adviseert in zijn algemeenheid om langdurig verblijf van kinderen in een magneetveld sterker dan 0,4 microtesla zoveel als redelijkerwijs mogelijk is, te vermijden.
Ook de Commissie voor de milieueffectrapportage (MER) geeft in het factsheet ‘Hoogspanningsnet en magneetveld’ aan dat in een milieueffectrapport ook ondergrondse kabels, opstijgpunten en hoogspanningsstations moeten worden geanalyseerd als er sprake is van aanleg, uitbreiding of aanpassing.
Lees meer over:
Wie is waar verantwoordelijk voor?
Kennisplatform gebruikt cookies en scripts van Google om uw gebruik van onze websites geanonimiseerd te analyseren, zodat we functionaliteit en effectiviteit kunnen aanpassen. Meer informatie is beschikbaar in onze privacy- en cookieverklaring.